چون دنیا به کسی روی آورد نیکی های دیگران را به او عاریت دهد و چون از او روی برگرداند خوبی های او را نیز برباید.

*******************

درس های این حکمت درادامه مطلب:

از ویژگی های انسان در شگفتی مانید که با پاره ای « پی » می نگرد و با « گوشت » سخن می گوید و با استخوان می شنود و از « شکافی » نفس می کشد.

***************************

درس های این حکمت در ادامه مطلب :

صدقه دادن ؛ دارویی ثمربخش است

و کردار بندگان در دنیا؛ فردا در پیش روی آنان جلوه گر است.

******************************

درس های این حکمت در ادامه مطلب:

سینه ی خردمند صندوق راز اوست .

خوشرویی وسیله ی دوست یابی

و شکیبایی ؛ گورستان پوشاننده ی عیب هاست.

و انسان از خود راضی؛ دشمنان فراوانی دارد.

*************************

درس های این حکمت در ادامه مطلب:

دانش؛ میراثی گرانبها

و آداب؛ زیورهای همیشه تازه

و اندیشه آیینه ای شفاف است.

****************

درس های این حکمت در ادامه مطلب :

ناتوانی ؛آفت است. 

شکیبایی؛ شجاعت است

و  زُهد ثروت است.

و پرهیزکاری سپر نگه دارنده است

و چه همنشین خوبی است راضی بودن و خرسندی.

***********************

درس های این حکمت در ادامه مطلب:

بُخل ؛ ننگ است .

و ترس ؛ نقصان است.

و تهیدستی ؛ مردِ زیرک را در برهان کُند می سازد.

و انسان تهیدست در شهر خویش نیز بیگانه است.

******************

درس های این حکمت در ادامه مطلب :

آن که جان را با طمع ورزی بپوشاند خود را پَست کرده و آنکه راز سختی های خود را آشکار سازد خود را خوار کرده و آن که زبان را بر خود حاکم کند خود را بی ارزش کرده است.

*********************************

درس های این حکمت:

در فتنه ها ؛ مانند شتر دوساله باش.

نه پشتی دارد که سواری دهد و نه پستانی تا دوشیده شود.

*****************************************

درس این حکمت :

در آشوب و فتنه ها اجازه ندهیم که ستمگران برای به پیش بردن اهداف خود از امکانات ما استفاده کنند.

*****************************************

منابع:1.نهج البلاغه ترجمه مرحوم دشتی  2.تفسیر نهج البلاغه حجة الاسلام صفری تبار